Skusiłam się na maskę drożdżową przez
wpis bez senności, która zachwalała magiczny przyrost 2cm na miesiąc. Cóż, nie ukrywając brzmiało to na tyle dobrze, że postanowiłam wytrwać ten potworny zapach, który ledwo trawię.
Przygotowanie maski było bardzo proste i szybkie, pół kostki drożdży zalewałam odrobiną mleka i mieszałam. Z mlekiem uważałam by maska nie wyszła za rzadka, inaczej okrutnie spływała po karku. Na samym początku zamiast mleka próbowałam dodawać jogurtu naturalnego, jednakże moje włosy się z nim nie polubiły.
Nakładałam ją po każdym myciu na min. godzinę.
A jak już jesteśmy przy nakładaniu...okropieństwo. Na początku nie wiedziałam jak mam ją nałożyć na skalp nie maczając w niej całych włosów i nie ochlapując połowy łazienki. Najlepszym sposobem okazało się robienie przedziałków i nakładanie maski bezpośrednio na skórę. Przez to czas aplikacji był dość długi (chociaż dokładnie nigdy go nie mierzyłam).
Nie miałam problemu ze zmywaniem maski, nie zdarzyło się bym jej gdzieś nie domyła.
Co zyskiwałam?
Włosy były trochą bardziej odbite u nasady niż normalnie, długość zyskiwała odrobinkę z objętości pomimo iż z maską miała kontakt tylko przy spłukiwaniu.
Za każdym razem włosy ładnie lśniły, często nawet pomimo lekkiego spuszenia.
Niestety mokre włosy były przy skalpie nie do rozczesania, były strasznie tępe i lubiły się dziwnie układać. Po każdym myciu musiałam je rozczesać palcami by mi nie wyschły takie pogięte. Na szczęście to wszystko mijało po wysuszeniu i zaczynały zachowywać się normalnie, ale wracało przy ponownym ich zmoczeniu.
Przypisuje jej też pozytywny wpływ na wypadanie, które początkowo po wcześniejszym miesiącu odpoczynku od wcierek powoli zaczynało się wzmagać. Po paru razach z maską wypadanie znów wróciło do normy :)
Dobrze działała na skórę głowy. Czasem na skalpie pojawiają mi się małe krostki, które poznikały podczas tego miesiąca.
Czego nie zyskałam?
Przyrostu ani większej niż normalnie fali baby hair, czyli tego na czym mi najbardziej zależało.
